เกาะอีสเตอร์ถือกำเนิดขึ้นเมื่อไม่ถึงล้านปีก่อน เป็นหนึ่งในภูมิภาคที่มีคนอาศัยอยู่ที่อายุน้อยที่สุดในโลก เกาะนี้มีพื้นที่เพียง 163 ตารางกิโลเมตร เกาะนี้มีขนาดเพียงสามเท่าของแมนฮัตตันเท่านั้นและมีเนินเขาเป็นลูกคลื่นและภูเขาไฟที่สงบนิ่งหลายแห่ง ในกรณีที่ไม่มีแม่น้ำหรือลำธารถาวร ทะเลสาบที่ส่องแสงระยิบระยับที่ด้านล่างของหลุมอุกกาบาตที่ใหญ่ที่สุดสามแห่ง
ทำให้ผู้ตั้งถิ่นฐานมีแหล่งน้ำจืดที่จำเป็นมาก เมื่อคนกลุ่มแรกมาถึงเกาะนี้ พวกเขาจะพบกับป่าทึบที่เลี้ยงด้วยดินภูเขาไฟ แต่เมื่อถึงเวลาที่ชาวยุโรปมาถึงครั้งแรกในศตวรรษที่ 18 เกาะส่วนใหญ่ก็กลายเป็นทุ่งหญ้า นักวิชาการยังคงโต้เถียงกันเกี่ยวกับบทบาทของชาวบ้านในการตัดไม้ทำลายป่า แต่จากข้อมูลของ NPR เมื่อไม่กี่ปีมานี้ ผู้เชี่ยวชาญหลายคนได้เปลี่ยนจากทฤษฎีที่ว่าการใช้ทรัพยากรของเกาะมากเกินไปเป็นสาเหตุเพียงอย่างเดียว บางคนถึงกับอ้างว่าหนูโพลินีเซียนที่กักขังเป็นตัวการ ผสมพันธุ์อย่างควบคุมไม่ได้ก่อนที่จะทิ้งขยะให้กับต้นปาล์มยักษ์ที่ปกคลุมเกาะ ไม่ว่าจะด้วยสาเหตุใด ไม้ที่หายากที่หลงเหลืออยู่ก็กลายเป็นสมบัติล้ำค่า และชาวเกาะก็ใช้วิธีสร้างสวนหินอันชาญฉลาดที่กักเก็บน้ำฝนไว้เพื่อใช้เป็นอาหาร